Dienstag, 14. Juli 2015

Een GO fir d'GO Bikes...

Wen dreemt nët dofun, moies an owes den Traffic einfach ze emfueren, an denen Leit déi am Stau stin mat engem Laachen am Gesiicht ze wënken? Den Wonsch kann ech Iech nët zu 100% erfüllen, mee mat den neien GO-Bikes kann dësen Draam zu engem klëngen Deel Wiirklechkeet gin.

"Pedicabs" gin weltweit schon méi laang ugebueden an benotzt. Sie stëllen zumols an Chaos-Stiedt, wéi z.B. Paräis, eng bequem an zumols écologesch Alternative zun den Motor-bedriwwenen Verkéiermëttelen duer. Wou déi meescht Leit am Stau stin, an bei denen Meeschten d'Nerven schon firun der Arbescht um Ënn sin, ëmfueren déi elektrobedriwwen Velo-Taxien locker den Verkéierchaos.

Elo as ët dann och zu Lëtzebuerg endlech esou wäit: D'GO-BIKES feieren hieren Debüt.

Copyright: GoBike by B&D Concept Sàrl

Fir virun allem d'Awunner vun Lëtzebuerg unzeschwätzen, gin nët nëmen Touren am Staatzentrum sëlwer ugebueden, mee och Staatvéirel wéi Lëtzebuerg-Gare, Belair, Merl, Hollerëch, Bouneweg an Lampertsbierg gehéieren zu den Un- an Abfahrtsuertschaften (Präiss: 5€/Quartier). Mat enger Gesamtläng vun 152 Km un Velosweer am Staatzentrum profitéieren déi kleng Flitzer vun dësem groussen Virdeel géigeniwwer vun denen aaneren Verkéiermëttelen. 

Mee nët nëmmen fir d'Awunner gëtt eppes gebueden. Och Touristen an Lëtzebuerg-Fans sollen dofun profitéieren: Sougenannten City-Touren, mat Haaptfokus op déi wichtegst Attraktiounen, bidden eng gudd Alternative fir all déi, déi weder ze Fouss nach mam Bus d'Staat entdecken wëllen. Zumols bei dompegen Summerdeeg, bitt den Velo-Taxi een gudden Schutz firun der Hëtzt an der Sonn. Allerdëngs as den Go-Bike nët nëmmen een Schönwetter-Vergnügen, mee schützt, bei Bedarf, seng Beifuerer mat enger verschliessbarer Plastikfolie firun Reen an Keelt. 
Een Audioguide oder Erklärungen vum Chauffeur gin zu dësem Zeitpunkt nët ugebueden. Eng Tour dauert 1h30 an kascht 25€.

Och fir professionnell Klient'en as dëst een wonnerbaren Projet: Eng Werbefläche, déi den ganzen Dag an der Staat ronderem fiert - wat wëll een méi fir seng eegen Publicitéit :)

Eng fest Abfahrtsstatioun gëtt ët bis elo nët. Wann dir an der Staat ennerwee sidd dann haalt d'Aan no denen klengen Flitzer op an probéiert ët aus...


In a world that is becoming overwhelmed with too many cars, pedicabs offer a green alternative. They are human-powered taxis seen in many of the major cities around the world, but not yet in Luxembourg, until now: The Bike-Taxis have just arrived. You will find them in the City of Luxembourg. They offer a City-Tour, driving you to all the main sights in the center and around the city. The City-Tour lasts 1h30 and costs 25€.


Fir weider Infos oder Réservatiounen / For further information or reservations:

oder/or
info@go-bike.lu


Dienstag, 10. März 2015

Nice boys don't play Rock'n'Roll...

...oder dach? The Barcodes sin fein Kärelen an awer spillen se wëll an haard Musik. 



2010 koum The Barcodes' éischten Album eraus: "At the End of the Road of Nowhere". Zwee Joer drop begeeschteren sie eis mam Album "Nice Boys don't play Rock'n'Roll. 
No 10 Joer Erfahrung an 500 Concert'en an ganz Europa gëtt ët elo Zäit fir den drëtten Album. An esou heescht en och: "3". Einfach eng 3, mee einfach as d'Musëk op keen Fall. 13 rockeg Lidder, déi engem an de Kapp gin. D'Bandmemberen beschreiwen den Stil och als "dirty & savage Rock'n'Roll". Inspiréiert un Bands ewéi Motörhead oder The Jim Jones Revue, as ët een Mix tëscht 60-er Joren Rock'n'Roll an fréiem Punkrock. 
Mee och no vill Erfolleg sin d'Bouwen um Buedem bliwwen. Wéi den Sänger Louis eis matdeelt sin sie ganz besonneg houfreg op een Optrëtt den hinnen no der Album-Release befier steet: "Mir hun di grouss Eiher op dem Paul Lebrun senger Tribute Night ze spillen. Den Paul Lebrun as fierun kuerzem gestuerwen, hien war Bassist an huet an villen Bands gespillt an masseg Lidder geschriwen.. fir dei Soirée goufen 3 Bands eraus gesicht dei seng Lidder spillen an mir hun d'Gléck do dierfen dobai ze sin!".
Als éischt awer steet nach d'Release vun hierem Album "3" um Programm. Dat ganz fënnt an der Rockhal statt. Insgesamt vun véier weideren Bands gin The Barcodes ënnerstëtzt, dorënner bekannten Nimm ewéi Porn Queen (LU), The Tramps (BE), Blondstone (FR) an The filthy broke billionaires (LU). 

The Barcodes: "We are going to deliver a storm of kickin' beats and heavy riffs to your town".

Méi brauch een dozou nët méi ze soën!


2010 was released the first album of The Barcodes: "At the End of the Road of Nowhere. The second one "Nice boys don't play Rock'n'Roll" followed two years after. 
After 10 years experience and 500 played shows in Europe, the time has come for a new album: "3". A very simple name, but simple is the music in no way. 13 ass-shaking tracks, that blow your mind away. The Barcodes describe their music-style also as "dirty and savage Rock'n'Roll". 
But despite all success, the Band members are very easy and down-to-earth. The singer Louis revealed us: "We have the big honor to play on Paul Lebrun's Tribute Night. He died not so long ago. He was a luxemburgish bassist, songwriter and played for plenty bands. Only three bands have the chance to play for Paul Lebrun!"
But first of all, the release of the new album is the next step.The show will take place at "Rockhal" and The Barcodes will be supported by four more bands: Porn Queen (LU), The Tramps (BE), Blondstone (FR) an The filthy broke billionaires (LU). 

The Barcodes: "We are going to deliver a storm of kickin' beats and heavy riffs to your town".

Nothing more to add.






THE BARCODES–3
Album Release
Friday 10 april 2015
Support: 
PornQueen (LU) The Tramps (BE) Blondstone (FR) The filthy broke billionaires (LU)
CLUB: Standing
Doors: 19.30 hrs - Show: 20.00 hrs
Entrance: 10€ album included
Organized by The Barcodes, M&R Rockhal

Méi Infos iwwert d'Event oder iwwert The Barcodes / More infos about the show or The Barcodes:

www.thebarcodesmusic.com
facebook.com/TheBarcodesMusic
youtube.com/TheBarcodes
soundcloud.com/the-barcodes

Donnerstag, 22. Mai 2014

Fashion Victims: l'industrie de l'habillement au Bangladesh

Gëschter haat ech d'Méiglechkeet un enger Konferenz deelzehuelen, wou ët ëm déi "onfair" Art an Weis geet, Kleeder hierzestellen. D'Konferenz gouff vum Daniela Ragni gehaal, d'Ex-Directrice vun Fairtrade an Ënnerstëtzerin vun "Hungry Planet" vun Caritas Lëtzebuerg.

Jiddereen den sech en T-Shirt vun 3 Euro keeft, den wees, dass ët nët méiglech as, mat dem Praiss een passablen Loun un d'Textilaarbeschter ze bezuelen. An trotzdem schëngt ët nët vill Leit ze intresséieren, oder déi meescht wessen ët nët aanescht! Dobai kënnt nach, dass nët jiddereen genuch Suen huet, fir sech deier Kleeder ze kaafen. Dann gëtt ët schwiereg eng Léisung ze fannen.

Duerch eng Präsentatioun wéi "Fashion Victims" gin d'Leit informéiert an Thema gëtt engem méi no bruecht. An der Konferenz gëtt ënnert aanerem och d'Accident zu Bangladesch vun lëschtem Joer thematiséiert, Duerch dëst Onglëck as dat kritescht Thema an "d'Schlagzeilen" komm, an dobäi sin mir all Dag domat konfrontéiert. Grad d'Moud- an d'Fashion-Szene as eng Bling Bling-Gesellschaft. Ët geht ëmmer ëm vill Suen an vill Unerkennung. D'Haaptpersonnagen hannert den Riesen-Moudeketten stiechen Milliounen an. Déi puer Euro wou sie denen ofgin, déi am meeschten dofir schuften, sin lächerlech.

Dobai muss een och wëssen dass Textilaarbeschter 12 Stonnen den Dag, 6 Deeg d'Woch an dat ouni bezueltenen Congé, schaffen. Se sëtzen souguer hiert d'Lierwen op d'Spill wann een bedengt wéi ët an denen Fabriken mat der Secherheet ausgesäit.

Vill weider Lierwen stin nach um Spill, wann mir nët endlech eppes änneren. Ët fänkt bei den Keefer un, also kuckt nët ewesch...

Wann dir méi iwwert dëst Thema wëssen wëllt, dann gidd den 01. Juni 2014, tëscht 16h00 an 17h00 an d' "Moulin de Beckerich" luussen. Do hällt Daniela Ragni eng weider Konferenz.

Samstag, 29. März 2014

Christine Xuan Photography: Fashion meets Beauty



Den 07 Februar 1991 as zu Lëtzebuerg en neit Talent gebuer gin. D'Christine Xuan as eng jonk Fotografin, déi lo schon mat den Top-Fotografen locker mathaalen kann.

Picture taken by Christine Xuan

An der Schoul war hatt kënschtleresch ënnerfuerdert, an no e puer Recherchen huet hatt d'Plattform DeviantArt entdeckt. DeviantArt as eng Community, wou talentéiert Leit hier eegen Wierker firstellen kënnen. Dat huet Christine dozou bruecht d'Fotografie auszeprobéieren, an et huet geklappt.
Als Haaptmotiv zielen fir hatt d'Menschen, am léifsten Fraen: "Fraen kënnen delikat an fragile sin, awer och glaichzäiteg Stäerkt weisen."
Sou kënnt et och, dass d'Christine verschidden Musen huet, ënnert aanerem och dat bekannten lëtzeboiescht Model Sonia Gleis. Hatt brengt den Fraen hier Schéinheet regelméisseg an Szene an sou entsteht eng verdreemten an verspillten Welt mat vill Léift zum Détail, vun Pastellfaarwen bis zum daischteren, verruchten Stil.
Als Mensch beschreift d'Fotografin sech selwer als léif an kreativ. Duerfir kann hatt sech och nët firstellen eppes onkreatives als Beruff ze maachen. "Am léifsten vun der Kreativitéit lierwen kënnen", dat wënscht hatt sech. D'Zukunft gesait dChristine dowéinst nët zu Lëtzebuerg, mee éischter am Ausland: "Lëtzebuerg as leider ze kleng fir Fotografie als Beruff ausüben ze kënnen".
Ech sin mir secher dass d'Christine am Ausland, wéi och zu Lëtzebuerg eng grouss Fotografin gëtt :)

by Christine Xuan

The 07th february 1991 was born a new talent in Luxembourg. Christine Xuan is a young fashion photographer, who discovered photography on DeviantArt, a young creativ community.
Her main themes are people, especially women. "Women are sensitive and fragile, and at the same time strong and powerful." Christine's pictures are dreamy but also dark and sexy. We hope to see much more of these wonderful pictures from this talented woman.


Kuckt ierch seng Aarbeschten un an loosst ierch verzauberen / Have a look: 

www.christinexuan.com

Dienstag, 25. März 2014

Wann Fotoen schwätzen kéinten...!

Eng Rees as ëmmer eng spannend Aventure, sou och fir den Olivier, fir hien stecht allerdengs méi dohannert...

"106 year old mother", picture taken by Olivier M. Scheer in Vietnam

En harmlosen Stage fir d'Schoul, den den jonken Student an Neuseeland verbrengen dierft, huet bei him d'Reesféiwer ausgeléist. Fotograféiert huet hien schon ëmmer gäer, allerdëngs huet dësen Hobby sait dem Reesen fir hien eng gréisser Bedeitung kritt. Dokumentéieren vun Emotiounen, vun der réeller Welt. 
Aus dem Grond sin touristesch Motiver sin fir hien Tabu: "Ech versichen mech sou streng wei méiglech vun den typeschen Touristenbiller fern ze haalen, vermeiden Sonnenopgäng an -ennergäng, asw...". Fir hien as wichteg esou no wéi méiglech un den Awunner an dem Alldag vun den verschiddenen Kulturen drun ze sin.
"Deemols sin ech mat enger typescher Valise mat Rieder gereest", wat fir hien nët vill mat dem richtegen Reesen ze din haat. Destinatiounen wéi Singapore, Bali, Fiji, San Francisco oder New York waren fir hien deemols nach nët dat Freiheetsgefill wéi haut.
Fräi wéi en Villchen wollt den Olivier sin, an dowéinst huet hien ët och nët laang zu Lëtzebuerg ausgehaal.
Indien war sain next Ziel, an bleiwt bis haut och seng léifsten Destinatioun.
"Indien as eng Explosioun vun all dengen Sënner, en Mix aus purer Freed an Trauregkeet", perfekt fir den Olivier d'Kamera auszepaacken. Dobei gëtt d'Kamera just eenmol am Joer ausgepaack, wann eng besonnesch Rees usteet, e bessen wéi en Cado, den hien sech selwer mescht.
Op een bestemmten Style wëll den Olivier sech allerdëngs nët festsëtzen. Et as éischter en Mix vun Street, Portrait an Landschaft.
Sain Wonsch fir d'Zukunft besteet draus, sech nie vum Reesen ofhaalen ze loossen an ëmmer dat "richtegt" Reesen beizebehaalen, wëll dat as ët, wat emotional Fotoen an Lierwens- an Reeserfahrung ausmaachen.


Olivier is a student from Luxembourg who discovered his passion for traveling during his internship in New-Zealand. Photography was always important for Olivier, but until many of this trips, it is one of the important things in his life. It is not only taking a picture, it is the documentation of emotions, of the real life.

Picture taken in India by Olivier M. Scheer


Fir weider Info'en an Fotoen liked seng Facebook-Sait / More Infos and Pictures on Facebook:

https://www.facebook.com/OlivierMScheerPhotography











Montag, 8. Juli 2013

Flying to the north!

Wéi verschidden Leit schon matkritt hun, schreiwen ech niewenbei nach un engem aaneren Blog (www.flyingtothenorth.blogspot.com), den sech ëm eng Rees an den schéinen Norden dréint. Fir méi genau ze sin handelt ët sech dobai ëm d'Lofoten (Inselen an Norwegen).
Ech krut firun kuerzem matgedeelt, dass den Artikelen vorraussiichtlech am Hierscht am lëtzeboieschen Magazin "Télécran" publizéiert gëtt.
Ech wëll ierch main Artikel awer gäeren elo schon präsentéieren. Vill Spaass.

For the moment, I'm also publishing on another blog, (www.flyingtothenorth.blogspot.com), where I'm writing about my experiences at Lofoten Islands in Norway.
I wrote an article too, which will be published in the luxemburgish magazine "Télécran, estimated in autumn.
But for you, I'm not going to keep it back until autumn. Have fun!



Lofoten – Land der Kontraste

Die Menschen zieht es öfters in den sonnigen, heißen Süden als in den kalten, grauen Norden. Dort ist die Gegend schöner und die Menschen glücklicher. Der Meinung war ich auch immer, doch ich wurde eines besseren belehrt, als ich zum ersten Mal auf den Lofoten landete.
Mit all seinen Sinnen genießen“, so scheint das Motto des Inselarchipels zu lauten.



Auf diesen norwegischen Inseln kommen Naturfreunde ins Schwärmen. Vom Festland durch den Vestfjord getrennt, bestehen die Lofoten aus 80 Inseln die 100 bis 300 Kilometer nördlich des Polarkreises liegen. Seit 6000 Jahren leben Menschen auf den Lofoten. Sie lebten auch damals schon vom Fischfang. Heute ist Stockfisch die Spezialität des Inselarchipels. Auf Norwegisch Torrfisk genannt, wird Dorsch oder Kabeljaufisch den Sommer über getrocknet und dann weltweit verschifft. Wer keinen Fisch in Norwegen isst, der ist selber Schuld. Ich aß den besten Fisch meines jungen Lebens. Doch jetzt erstmal zum Anfang unserer Reise.

Wir fliegen über unendliche Gewässer und beeindruckende, mehrfarbig-schimmernde Berge. Der Gedanke was passiert, wenn wir jetzt hier abstürzen, besteht natürlich, denn wir sitzen, zusammen mit ungefähr zehn anderen Passagieren, in einem kleinen dröhnenden Propellerflugzeug. Das soll wohl ein Vorgeschmack darauf sein, was uns die nächsten Tage erwartet.

Die Landung erfolgt jedoch weich und sicher. Schnurstracks und aus Gewohnheit machen wir uns auf den Weg zur Gepäckausgabe, die sich, normalerweise außerhalb der Ankunftshalle befindet. Hier nicht. Das Gepäck muss eigenhändig, aus einem Wagen, in einer Art Garage abgeholt werden. Großes Erstaunen erfasst uns, das sofort von einem Lachen abgelöst wird. Uns wird klar, hier scheint die Welt noch etwas anders zu drehen als bei uns.

Mit dem Taxi geht es zu unserem ersten Stopp. Kleiner Tipp: Taxinummer steht auf der Tür des Flughafens. Andere Möglichkeiten als Taxifahren oder die 6 Kilometer zu laufen, bestehen nicht.

Über eine einsame Straße geht es nach Svolvær. Mit 4000 Einwohnern ist es der größte Ort und Hauptstadt der Lofoten. „Ist es nicht wunderschön hier“, schwärmt der Taxifahrer von seiner Heimat. Dann zeigt er mit dem Finger auf das Wahrzeichen der Insel: Die Svolværgeita. Ein Fels mit zwei Spitzen, die aussehen wie Hörner. Zwischen den zwei Felsen liegen ungefähr 1,8 Meter. „Dort oben kann man von einem Felsen zum nächsten springen, das ist der neue Trend bei den Touristen.“ erklärt uns der Fahrer. „Crazy People“, fügt er lachend hinzu.

Die Menschen hier scheinen die Touristen sehr herzlich zu empfangen. Die Einwohner leben hauptsächlich vom Fischfang, doch der Tourismus hat in den letzten Jahren deutlich an Bedeutung gewonnen. Jährlich pilgern 280.000 Naturfreunde auf die Lofoten.

Davon merken wir allerdings im Moment nichts. Es scheint als wären wir die Einzigen menschlichen Wesen auf der Insel. Nur die Möwen fliegen über die wunderhübschen, farbigen Fischerhütten, die „Rorbuer“ genannt werden. Als Unterkunft ist es anzuraten, sich auch eine Holzhütte zu mieten, damit man dem echten Lebensstil der Inselbewohner näher kommt.

Auch ein Ausflug auf einem der vielen Fischerboote ist zu empfehlen. Mit 500 norwegischen Kronen ist man im Rennen und so steigen wir schon am Nachmittag auf die schaukelnde MS Orca. Ein Karl-Dall-Verschnitt empfängt uns mit Seemannsblick und einem schüchternen Lächeln. Hans ist der Besitzer des Bootes und er fährt regelmäßig mit den Touristen auf das offene Meer hinaus.
Neben ihm sind noch zwei weitere Crew-Mitglieder an Bord. Allerdings keine bärtigen, rauen Norweger, sondern zwei gepflegte Frauen, die ihr Fach zu verstehen scheinen. Hier scheint sowieso alles anders zu funktionieren.

Das Abenteuer geht los. Etwas windig fahren wir mit hoher Geschwindigkeit auf die weite See hinaus. Auf der drei- bis vierstündigen Fahrt hat man die Möglichkeit zu angeln, Seeadler zu beobachten und sogar zu füttern und in manchen Monaten lassen sich sogar Wale blicken. Nebenbei besichtigt man den bekannten Trollfjord. Umgeben vom gigantischem Bergpanorama scheint er mystischer als alle andere Fjorden. Dabei ist er auch einer der schwierigsten Punkte für die Schiffsfahrer. Der Eingang zum Fjord ist nur 100 Meter breit. Doch die Seemänner wollen, trotz allem, den Touristen diese Stelle nicht vorenthalten.

Für seekranke Menschen gibt es andere Möglichkeiten die unendliche Schönheit der Insel zu entdecken und zu genießen. Radeln, Bergwandern und Ausflüge zu benachbarten Orten bieten sich an.

Um weiter zu reisen, nehmen wir den öffentlichen Bus, der uns nach einer halbstündigen Fahrt in der kleinen Hafenstadt Henningsvær absetzt. Die Rezeptionnistin im Hotel versucht uns klarzumachen,dass im Oktober tote Hose ist. Busse fahren auch fast keine. Uns bleibt keine andere Wahl als ein Auto zu mieten.

Der hohe Preis für das angemietete Auto hat sich gelohnt. Wir fahren Richtung Unstad, einem Surfspot, bekannt unter Wellenreitern. Die Fahrt dorthin führt über die Europastraße 10, die Hauptverkehrsader. Kurvig windet sich die Straße. Zwischendurch bieten sich zahllose Fotostopps an. Eigentlich könnte man von jeder Ecke ein Foto machen. Alles sieht so gleich und doch anders aus. Zum Greifen nah und doch so fern scheinen die hohen Gebirgsfelsen. Sie umschließen die wunderschönen Buchten. Was für ein Anblick. Noch mehr lohnt sich die Fahrt zu den einzelnen Küstenabschnitten. Zum Beispiel das Dörfchen „Hov“ in der Gemeinde Gimsøy.

Wir sind auf Anhieb verzaubert. Südsee-Feeling gibt es auch hier. Vor uns liegt ein weiß-sandiger Strand mit türkisblauem Wasser. Hier liegt das wahre Paradies. Man hat zwei in eins. Wunderschöne Strände umgeben von einer beeindruckenden Bergkulisse. Hier bemerkt man wieder, wie kontrastreich diese Gegend ist.

Mit einem weiteren öffentlichen Bus geht es von Leknes aus nach Reine, Zentrum der Gemeinde Moskenes. Trotz der abgelegenen Lage, ist es wegen seiner Schönheit ein Touristenmagnet. Schon die zwei-stündige Fahrt dorthin begeistert uns. Auf dieser Strecke entfaltet die Natur ihre ganze Schönheit. Weiße Strände, farbige Holzhäuser, Wald und Gebirge, wie einer Märchenwelt entsprungen.

Aus unserem Rorbuer, das im Städtchen Hamnøya, neben Reine liegt, haben wir einen fantastischen Ausblick auf den 800 Meter hohen Zackenfelsen der Lofotenwand, der auf über 3,5 Millionen Jahre geschätzt wird. Es gibt auch einige Wanderwege hinauf zu den Gipfeln, die allerdings nur mit professionellen Wanderkarten bestiegen werden sollten.

Wer nicht ganz schwindelfrei ist, der kann die Straße entlang laufen und den herrlichen Ausblick genießen. Uns geht wandern nicht schnell genug. Wir leihen uns Fahrräder und düsen damit die fast unbefahrene Straße auf und ab. Am Ende der Straße, nach ungefähr 11 Kilometern, liegt das
100-Seelen Dorf „Å“. Der südlichste Teil der Lofoten scheint im Oktober wie ausgestorben, doch in den Sommermonaten wimmelt es hier nur so von Besuchern. Wie eigentlich alles auf den Lofoten, wirkt es wie ein einziges Museum.

Am Ende unserer Reise und zurück in der Zivilisation, waren wir, wie unsere Vorreiter, von der herrlichen, wilden Natur verzaubert. Das Schauspiel der Natur. Diese scheinbare Märchenwelt. Eine Kulisse wie aus einem Gemälde entsprungen. Vielleicht entspricht dieser Ort wirklich nur unserer Fantasie oder es waren die Trolle, die uns Zauberstaub in die Augen gepustet haben. Wer weiß das schon...



















Dienstag, 14. Mai 2013

Big Beats and Dancing People


Musik mat fetten Beats, Menschen déi sech dorop bewegen an glecklësch Gesiichter, dat as ët, wat d'Sophie, den Steven an den Olivier sech 2012 als Ziel gesaat hun.

http://www.luxuriant.lu/2013/01/sub-culture/
Hier ASBL, mam Numm Sub Culture, gegrënnt am Abrëll 2012, konnt dëst schon en puer mol ënner Beweis stëllen. Mat Soiréen, déi sech nët mat allgemengen Disco-Owenter verglaichen loossen, bidden sie eng interessant Alternativ un. Sou war et och geduecht, denen Leit eppes unzebidden, déi sech nët fir David Guetta, 50 Cent oder aaner kommerziellen Pop-House-HipHop interesséieren.
Mat engem Mix vun Drum and Bass, Dubstep an zousätzlech e bessen Electro kommen d'Sub- Culture-Soiréen immens gudd un. Boîten wéi Rocas, D:qliq oder Soulkitchen sin ëmmer prall gefëllt, wann Sub Culture rifft. Den Steven (Skrizza) an den Olivier (Oliver.d) üben, wann d'Zäit do as, selwer als DJ den Genre vun Musik aus. D'Sophie as Studentin, mee grad sou vun der Musik begeeschtert wéi seng Kollegen.
Fir d'Zukunft stin weider Projet'en an Aussicht. E puer gréisser Events sin geplangt, déi leider nach nët verroden gin. 
En weidert Ziel vun der ASBL as ët, en groussen Festival am klengen Lëtzebuerg ze organiséieren an eventuell DJ-Workshops unzebidden. Leider fehlen oft d'Sponsoren, dat wichtegst allerdëngs, d'Motivatioun, déi as rieseg.

Wen Interesse un der nexter Soirée huet, den kann Freides, den 31. Mee am Exit07 dobäi sin. (Opgepasst! Plaatzen sin begrënzt)


Méi Informatiounen iwwert dësen Event fannt dir op der offizieller FB-Säit:
http://www.facebook.com/events/119309438265666/

Tickets (10€) kritt dir ënnert: 
https://www.e-ticket.lu/v2/entered.php?pg=det&lang=de&id=5156

Maacht ierch bei ;)